بیحجاب، همچون شاخهای بیرون از حصار باغ است، که طمع هر رهگذر را به سوی خود جلب میکند.
حجاب، زندان نیست که زنان در آن محبوس باشند، بلکه قلعه و دژی است که از ورود غارتگران و مهاجمان جلو گیری می کند.
هیچ کس با نام «آزادی» دیوار خانه خود را بر نمی دارد و شبها درِ حیاطش را باز نمیگذارد.
کسی که «کودک عفاف» را جلوی صدها گرگ گرسنه می برد و به تماشا می گذارد، روزی هم «پشت دیوار ندامت» اشک حسرت بر دامن پشیمانی خواهد ریخت.
کسی که راه ورود مگسهای مزاحم را می بندد، خود را «مصون» ساخته است، نه محدود.